عباس علیه السلام علمدار سپاه سید الشهدا علیه السلام بود و در رزم آوری بعد از امام هماوردی نداشت.حال جای سئوال است که چرا عباس با این رزم آوری به میدان نرفت.

در حالیکه قاسم ابن الحسن سیزده ساله که پایش به رکاب نمیرسید به میدان رفت و در قامت یک مرد جنگی چندین نفر را کشت و مردانگی نشان داد اما چرا امام اجازه ی میدان رفتن به ابالفضل علیه السلام ندادند و ایشان را برای آب آوردن به علقمه فرستادند.
مهمترین درس این واقعه ولایت پذیری ابالفضل بود.درسی که تاریخ تا ابد نمونه ای برای آن پیدا نخواهد کرد.شیرمردی مانند عباس که در جنگاوری بی حریف است امر امامش را می پذیرید و در حالیکه نوجوانان بنیهاشم به میدان رفتند صبر میکند تا ببیند امامش به او چه دستوری می دهد.
وقتی امام از او میخواهد برای اهل حرم آب بیاورد چون و چرا نمیکند و لحظه ای تردید و توقف به خود راه نمی دهد.
رمز ماندگاری و جاودانگی عباس ابن علی ولایت پذیری و تبعیت از امام مظلوم خویش است و همین امر عباس را تا ابد وفادارترین انسان عالم معرفی کرده است.