سیصد و سیزده

در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت دومین فرزند برومند حضرت على وفاطمه , که درود خدا بر ایشان باد ،در خانه وحى و ولایت چشم به جهان گشود.

چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام (ص) رسید، به خانه حضرت على (ع) و فاطمه (س) آمد و اسما را فرمود تا کودک را بیاورد . اسما او را در پارچه اى سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (ص) برد ، آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت.
به روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش , امین وحى الهى ،  جبرئیل  فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر تو باد اى رسول خدا, این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبیر)  که به عربى (حسین) خوانده می شود نام بگذار. چون على براى تو به سان هارون براى موسى بن عمران است ، جز آن که تو خاتم پیغمبران هستى .و به این ترتیب نام پرعظمت حسین از جانب پروردگار, براى دومین فرزند فاطمه (س) انتخاب شد.
به روز هفتم ولادتش ، فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد ، گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه کشت ، و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موى سر او نقره صدقه داد.